Polsko! ObudŹ SiĘ!

POLSKO! OBUDŹ SIĘ! W orlim locie do wolności... POLSKA krajem paradoksów i skrajności... Brak rozdziału państwa i Kościoła w pierwszym rzędzie... Politycznie, bądź z dobrym programem ale jednocześnie wrogim nastawieniem do ideałów Zachodu /PIS/, bądź w miarę z nowoczesnym myśleniem zbliżonym do modelu znanego na Zachodzie ale brakiem programu dla Polski /PO/. Przynajmniej jak dotąd. Polsce...
More Description

POLSKO! OBUDŹ SIĘ! W orlim locie do wolności... POLSKA krajem paradoksów i skrajności... Brak rozdziału państwa i Kościoła w pierwszym rzędzie... Politycznie, bądź z dobrym programem ale jednocześnie wrogim nastawieniem do ideałów Zachodu /PIS/, bądź w miarę z nowoczesnym myśleniem zbliżonym do modelu znanego na Zachodzie ale brakiem programu dla Polski /PO/. Przynajmniej jak dotąd. Polsce potrzeba otwarcia na Zachód, zachodniego stylu myślenia a jednocześnie dbałość o wszystko to co polskie, od kultury po gospodarkę. Centralny Port Lotniczy, Baltic Pipe, Przekop Mierzei, Via Carpatia to działania infrastrukturalne, które powinny napawać dumą każdego Polaka. Ale jednocześnie wolność jednostki nie powinna być traktowana jako tabu ale jako podstawowe prawo, tak jak to jest na Zachodzie. Nie można lekceważyć wolności i swobód obywatelskich... W istocie rzeczy Polska nadal jest w jakimś sensie hybrydowym krajem, rozbitym pomiędzy wpływy Wschodu i Zachodu, szczególnie na płaszczyźnie myślowo-filozoficznej. Czas wybrać... Zdanim autora należy postawić na wolność i swobody obywatelskie przy jednoczesnej dbałości o wszystko co polskie a stanowczo odrzucić dogmat i propagandę, pranie mózgu obywatelom i traktowanie ich podrzędnie jako niegodne państwa cywilizacyjnego, coś co jest typowe na Wschodzie. Spójrz, Panie! /Dedykowane Cyprianowi Norwidowi z okazji jego 200-ych urodzin/Spójrz, Panie! Dzwony biją we mnie, na n-tą potęgę!Oznajmiają mój ślub, moją miłość i jej wiecznośćDo tego kraju, do którego tak bardzo tęskno mi, PanieKompasem moje serce i mój niezłomny duchNie ugnę się ani na chwilę, nie spocznę pókim żywGoreją we mnie promienie dobroci i wolnościNa triumfalnych skrzydłach jam aż po dach niebaI na twoim łonie, Polsko. Bo tęskno mi do ciebie!Albowiem tyś mi zródłem wszelkiego urodzaju Dzwony w tobie i we mnie świadkami, mój krajuAch! Spójrz, Panie! Jak biją te dzwony! Ku chwale!Dzwony co echami ech z Zygmuntowskiego dzwonuI z dzwonów z kościelnych dzwonnic aż po obrzeża krajuAch! One jak karyliony! Z dźwiękami, tonami, melodiamiTak donośnymi jak te podniebne z gromowładnych chmur Spójrz, Panie, raz jeszcze! Obdarz Swym wzrokiemTen naród, co oddany Twojej pieczy i Matce Twojej BożejTen naród, co umiłował wolności człowieka jako swojeI ludom Europy wskazał drogę ku umiłowaniu ojczyznyNiechże tak będzie dalej i duch norwidowski w nasJak był tak będzie, ku pokrzepieniu ludzkich serc Ach! Spójrz, Panie! Polska w szacie wiecznej wolności!